آیندگان معماری کاشان

در حالی که جئوف به کار در پروژة دوئل ادامه می‌دهد، ما همچنان به بحث در بارة روندهای معماری ادامه می‌دهیم.
طرح جدیدی که برای مالزی منتظر شده دارای جذابیت‌های زیادی است. اجازه دهید کارمان را با قسمت‌های شیرین آغاز کنیم و بعد تدریجاً به قسمت‌های تلخ‌تر برسیم. دو برج شصت طبقه که ارتفاعشان 180 متر است، واقعاً جذاب و زیبا هستند. ترکبیی از فضاهای مختلف که بسیار شفاف و بلوری شکل هستند، جذابیت‌های این بنا را دو چندان کرده است.






شخصاً حامی این طرح هستم هر چند که فکر می‌کنم این گونه طرح‌ها می‌توانند راه را برای آینده هموار کنند زیرا ما شاهد تحولی شگرف در ترکیب صنایع مختلف و حتی حساس در آرشیتکتی هستیم. ما به عنوان مردم عادی باید منتظر باشیم تا بیینیم این گونه ایده‌های بدیع، چگونه و در چه زمانی عینیت می‌یابند البته اگر راهی برای این عینی شدن وجود داشته باشد یا پیدا شود. ما نمی‌دانیم چه زمانی این اتفاق رخ خواهد داد اما همگی مطمئنیم که بالاخره این ایده‌ها به عمل تبدیل خواهند شد.
آنچه که ما را نگران می‌سازد (همان تلخی که در اول گفتیم)، مرتفع بودن این گونه ساختمان‌ها است. البته وقتی در بالای آنها می‌ایستیم، بیش از پیش می‌توانیم زیبایی‌های دنیای پیرامون خود را ببینیم. در آنجا است که می‌توانیم زیبایی چنین طرح‌هایی را از چشمان سازندگان آنها رؤیت نماییم. هرگز در حالت عادی نمی‌توان پی به تمامی جزییات اینگونه پروژه‌ها برد.
این بنایی است که عمدتاً با کاربردهای تجاری ساخته شده است. با این وجود هفت طبقة آن به طور کامل به پر کردن اوقات فراغت و خرده‌فروشی اختصاص یافته‌اند. اینها نیازهایی هستند که به خوبی به آنها توجه شده است.
چگونه این طرح با چنین شفافیتی ساخته شده است؟ در این ساختمان یکی از مهم‌ترین اصول رعایت شده، استفاده از نور طبیعی روز است. این امر یکی از حساس‌ترین موضوعاتی بوده که سازندگان بنا از ابتدا مد نظر قرار داده‌اند.